Afkomst[]
Anastasiya Tailleur is op 30 april 1439 geboren in Novgorod. Zij was het tweede kind en de enige dochter van wijlen Mathieu Tailleur en Anastasiya Jekaterina Poetina. Ze heeft ook een broer, wijlen Vladimir Tailleur Poetin. Momenteel is ze woonachtig in Rotterdam in het Graafschap Holland.
Het wapen van Anastasiya
Het klooster[]
Toen Anastasiya en haar broer nog heel klein waren, bracht hun moeder hen naar een klooster. Ze kon niet goed meer voor haar kinderen zorgen. In het klooster misten de kinderen hun ouders, maar ze hadden het er desondanks niet slecht. De nonnen speelden veel met ze en zo hadden ze toch nog een vrij onbezorgde tijd daar. Toch verzwegen ze dingen tegen de twee kinderen. Als Anastasiya of Vladimir het over hun ouders had, zeiden de nonnen dat ze maar lief moesten gaan spelen en hun mond moesten houden.
Helaas voor de nonnen waren de kinderen toch te nieuwsgierig om het daarbij te laten. Na een aantal jaren in het klooster vond Vladimir een brief, geschreven door hun vader. Hij vertelde dat hij uit Holland kwam en in Rusland zijn vrouw had ontmoet. Ook schreef hij dat hij snel weer terug zou komen van zijn reis op zee. Helaas was Mathieu Tailleur tijdens die reis omgekomen. Blijkbaar had hij hier stiekem rekening mee gehouden. In de brief stond namelijk ook het verzoek aan hun moeder om de kinderen naar het klooster te brengen als zij niet meer voor ze kon zorgen. Daarna, als ze oud genoeg waren, moesten ze naar Holland worden gebracht.
Na het lezen van de brief rezen er uiteraard de nodige vragen bij het tweetal. Ze vertelden de nonnen wat ze hadden gelezen en die gaven toe dat het waar was. Hun vader had erop aangedrongen dat ze de brief zouden lezen, al hadden de nonnen dat pas voor over een aantal jaar bewaard. Dat Anastasiya en Vladimir het nu ontdekten, dat was puur toeval. Eén van de nonnen bood aan ze te helpen met de reis naar Holland. Ze zou hun moeder op de hoogte stellen van dit feit en het lezen van de brief van haar man. Zo kwam het dat de kinderen, enkele jaren nadat ze in het klooster waren aangekomen, nu een ander leven tegemoet gingen in het Graafschap Holland.
Familie in Holland[]
Eenmaal in Holland aangekomen werd Anastasiya ondergebracht bij pleegouders in Rotterdam. De ouders waren een aardig stel dat er helaas nooit in geslaagd was om kinderen te krijgen. Ze waren vanuit Amsterdam naar Rotterdam gekomen, omdat de werkgelegenheid daar groter was dan in Amsterdam. De twee mensen zorgden goed voor Anastasiya, die er altijd vanuit was gegaan dat dit haar echte ouders waren en dat de nonnen haar hadden teruggebracht naar waar ze vandaan kwam. Omdat de nog zo klein was op het moment van de adoptie, had ze geen idee dat ze ook nog een broer had. De familie leidde een vredig leventje, totdat Anastasiya van hen moest horen dat zij niet haar echte ouders waren. Dat was een grote schok voor haar. Ze was er altijd vanuit gegaan dat deze mensen haar ouders waren. Toch was het niet zo, en eigenlijk leek ze ook helemaal niet zo op hen.
Natuurlijk rees direct de vraag waar ze dan wél vandaan kwam. Haar ouders bekenden dat ze door een anoniem persoon was gebracht. Het echtpaar had geen idee waar ze vandaan kwam. Ze adviseerden Anastasiya op zoek te gaan naar haar wortels. Dat liet ze zich geen twee keer zeggen en ze stapte dan ook onmiddellijk naar een speciaal daarvoor ingesteld adoptiebureau. Deze vertelde haar dat ze veel overeenkomdsten vertoonden met de familie Tailleur. Ze maakte een afspraak om op het kasteel te komen en haar documenten te laten controleren. Dit bleek een schot in de rood.
Op het kasteel aangekomen werd ze hartelijk ontvangen door mensen van wie het voelde alsof ze ze al jaren kende. Het hoofd van de familie, Lara Tailleur, dook het archief in en kwam terug met vreugdevol maar tevens schokkend nieuws. Anastasiya bleek de dochter van Mathieu Tailleur en Anastasiya Jekaterina Poetina. Ze had ook een broer, Vladimir Tailleur Poetin. Direct vloog ze haar broertje in de armen, eindelijk had ze haar familie gevonden. Ze bleek vele neven, nichten, ooms en tantes te hebben en kreeg haar eigen vertrek in het kasteel van de Tailleurs. Dolblij stelde ze haar pleegouders op de hoogte. De mensen waren blij voor haar, maar ook verdrietig omdat ze Anastasiya nu niet meer konden zien. Die schreef dat het goed met haar ging en dat ze inmiddels een eigen gierstveld had. Ze wist nu eindelijk waar ze vandaan kwam en koesterde samen met haar broer de wens om ooit terug te keren naar Rusland. Helaas zou dat er nooit van komen...
De wereldreis[]
Inmiddels had ze haar plekje gevonden hier in het Graafschap Holland. Al snel kreeg ze een plek bij de Pv/o, de Partij van Oranje, aangeboden. Hoewel ze nooit in de programma's had gekeken nam ze het aanbod direct aan. Politiek, wie weet werd het nog wat. Helaas kwam ze al snel tot de ontdekking dat dit niets voor haar was en nam ze al even snel weer afscheid van deze PvO. Toch was haar interesse voor de politiek niet verdwenen en besloot ze zich aan te melden bij De Hollandse Leeuw, zoals het destijds nog heette. Ze had het naar haar zin en werd al snel volwaardig lid, maar toen de partij ging verhuizen en een andere naam kreeg besloot ze af te haken. Ze kon het zeker goed vinden daar, maar inmiddels werd er veel modder gegooid in het Graafschap Holland, iets waar ze een hekel aan had. Vergeefse pogingen om de lieve vrede te bewaken liepen op niets uit en Anastasiya besloot er tussen uit te gaan. Ze liet een gierstveld achter en vertrok in september op wereldreis.
Vlaanderen[]
Samen met wat reisgenoten vertrok ze uit Holland. Helaas was vlak daarvoor haar broer Vladimir overleden. Ze had zijn begrafenis te Heusden bijgewoond en samen met haar biologische moeder afscheid van hem genomen. Daarna vertrok ze zo snel mogelijk, om het verdriet te ontkomen. De reis ging van Heusden naar Vlaanderen, waar nogal wat problemen waren. Er gold in bepaalde gebieden een reisverbod, dus moesten ze illegaal reizen. Anastasiya trok zich er weinig van aan de reisde gewoon door. Hoewel het leger haar ieder moment kon vermoorden, kreeg ze weinig last met de autoriteiten.
Frankrijk[]
Na Vlaanderen te hebben doorkruisd kwam ze in Frankrijk terecht. Samen met reisgenoot Dico ging ze richting het zuiden. Helaas raakte ze onderweg achterop en dus sprak ze met Dico af hem in Bourges weer te zien. Door een naamsverwarring (Bourges en Bourg) raakten ze nog verder van elkaar gescheiden. Uiteindelijk probeerden ze naar elkaar toe te reizen. Helaas mislukte dit, want onderweg werd Dico van een hoop geld en goederen beroofd. De schadevergoeding bestond uit enkele broden en uit onvrede besloot Dico af te haken. Anastasiya had medelijden met hem, maar begreep zijn stap wel. Ondanks dit reisde ze in haar eentje door.
Italië[]
Het duurde lang, maar uiteindelijk kwam ze in Italië terecht. Hiervan was bekend dat er vele rovers zaten. Ze werd dan ook beroofd, maar gelukkig had ze weinig bij zich. De reis leek erna voorspoedig te verlopen, totdat ze in de gevangenis belandde wegens het overtreden van een reisverbod. Anastasiya smeekte voor de rechtbank haar vrij te spreken, helaas kreeg ze een boete en moest ze even de cel in. Gelukkig kon ze daarna haar reis vervolgen. Geschokt door dit incident reisde ze zo snel mogelijk Italië uit. Dit land beviel haar allerminst.
Oost-Europa[]
Na het westen kwam ze nu eindelijk in het oosten van Europa terecht. De verschillen met het westen leken immens. Hier kreeg ze niet telkens brieven en verzoeken om haar aanwezigheid te verklaren. Ze had alle vrijheid van de wereld en kon gaan en staan war ze wilde zonder verantwoording af te leggen. Ook producten waren hier goedkoper, met name Bulgarije was echt spotgoedkoop te noemen. En in de kroeg had ze het gezellig met enkele Serviërs. Ondanks dat dit deel van Europa haar wel beviel, wilde ze toch verder. Naar Turkije, welteverstaan. Maar of dát nou zo'n goed idee was..?
Smederevo, Servië
Turkije[]
In Turkije werd Anastasiya harttelijk welkom geheten door middel van een brief met de mededeling dat ze de cel in moest. Er gold namelijk een reisverbod en hierdoor had ze het tweede proces aan haar broek. Inmiddels had ze een tijdje met Stonedpeter gereisd, die ze helaas weer was kwijtgeraakt. Hoe ironisch, in de gevangenis kwam ze hem tegen. Hij was om dezelfde reden aangeklaagd -en vrijgesproken. Anastasiya hield een pleidooi over het feit dat dit geen warm welkom was en dat ze geen kwaad wilde doen. De Turken begrepen haar en ze werd vrijgesproken, zonder een boete te hoeven betalen. Ze besloot dat Turkije haar eindpunt was en ging op de terugreis.
De terugreis[]
Na een lange reis werd het tijd om terug te gaan. Anastasiya zag er eigenlijk tegenop om dat hele stuk lopend terug te moeten. Daarom was ze extra blij toen ze hoorde dat een schip haar deels kon terugbrengen. In een mum van tijd waren ze heel Oost-Europa door. Het zalige nietsdoen beviel Anastasiya wel, al begreep ze heus dat mensen die een schip varende moesten houden een zwaar bestaan hadden. Na een dag of vijf kwamen ze in Marburg, Duitsland terecht. Hier gingen ze van boord, om te voet verder te gaan. Anastasiya bedankte de kapitein en zijn bemanning en ging verder richting Esslingen. Er waren wat problemen omdat ze niet in staat was de ticketprijs van 50 florijnen te betalen. Later zou ze deze alsnog betalen. Ook kwam ze eten tekort, maar burgemeester Caedmon123 was bereid haar voor een lage prijs van eten te voorzien. Om dit te regelen moest ze even de kroeg in, alwaar ze merkte dat ze het Duits niet voldoende beheerste om mee te kunnen praten. Gelukkig ging alles goed en kon ze met genoeg voedsel voor de terugreis aan boord gaan.
De tweede reis per schip ging van Esslingen naar Rotterdam. Anastasiya ging aan boord van de Angelina, het schip van Pippa en Raboude de Ligne. Ze tuurde de zee over en wenste dat ze zo snel mogelijk weer thuis was. Reizen was zeker leuk, maar na een tijdje verlangde ze weer terug naar huis. Hier had ze inmiddels haar gierstveld verkocht. Na een dag of vijf kwamen ze aan in de haven van Rotterdam. Dolblij ging Anastasiya van boord. Ze werd verwelkomd door een inmiddels nieuwe Tailleur, Jonathan, ook wel Oranjeman genoemd. Na haar terugkomst betrok ze haar erf en haar huisje. Wat een reis!
Beklede functies[]
Echt belangrijk functies heeft Anastasiya nog niet gehad. Dat is ook moeilijk, gezien haar status. Zoals iedereen begon ze ooit als arme sloeber en zwierf ze door Rotterdam. Gelukkig kon ze na niet al te lange tijd een gierstveld kopen en teelde ze dit gewas om ervan te leven. Ook tijdens haar reis bezat ze een gierstveld. Ongeveer een maand na haar reis had Anastasiya genoeg geld voor een schrijnwerkerij, waar ze dan ook vandaag de dag werkt. Verder zijn er plannen voor de universiteit en is het ooit haar droom om arts te worden, maar dit alles is natuurlijk nog ver weg.
Behalve deze 'functies' is Anastasiya ook lid geweest van de Partij van Oranje en De Hollandse Leeuw. Beide heeft ze inmiddels verlaten, maar het was wel leuk om ervaring op te doen. Naast deze functie is ze nog een klein tijdje degene geweest die samen met een mede-Rotterdammer activiteiten organiseerde (OOC: RP-coördinator, het verzinnen van leuke RPG's). Verder heeft ze nog geen belangrijke functies bekleed, maar duidelijk is wel dat Anastasiya het ver wil schoppen in dit Graafschap Holland. Of dat ervan komt zal de tijd leren...